Hiç Şiiri - Sinan Karakaş

HİÇ

Ey Yolcu;

Menzilinden habersiz, bu gidişin nereye,
Düşersin demedim mi, dibi delik dereye,
Nerede olduğunun, farkında değil isen,
Bak kapıda Zebani, diyor gel içeriye.

Ey Yolcu;

Geldiğin yer tertemiz, sen oradan gelmişsin,
Bilemem ki ne kadar, orada eğleşmişsin,,
Dününü unuttuysan, inkarın içindesin,
Kurtarıcı sanarak şeytana eğilmişsin.

Ey Yolcu:

Sana açık yol varken, neden dağa tırmandın,
Hani nerede kaldı, vermiş olduğun andın,
Şana servete bakıp, esir oldun kibrine,
Allah'a tapacakken, neden iblise kandın.

Ey Yolcu;

Hiç mi olmak niyetin, sararmış benzin betin,
Hiç olman mümkün değil, vardır kemiğin etin,
Hiç gelmeyendir dünyaya, değerle ilgisi yok,
Sen çık tartı üstüne, ne kadar kalır netin.

Ey Yolcu;

Sende bu kervandasın, kendini sanma hariç,
Belirlenmiş ezelden, geçerli olan rayiç,
Ya ceza ya mükafat, belirler değerini,
Geriye dönüşün yok, olamazsın asla HİÇ....................İNSANİ