Gözlerim kapalı olduğu zaman göre biliyorum hezeyan fikrimi. Bildiğim hiçbir şey yok aslında. Ne de çok inanmıştım hiçbir şey bilmediğime. Bir atletik karınca çıkıyor ve bana diyor ki; bir pinokyonun sabit alın yazını yüklenmek kadar kanatıcıdır gerçekler... Anlam veremiyorum hiçbir şeye. Anlam kabahatli çıkıyor. Bir gün olur da sabitlenmekten korkarsam bulunduğum şehre, yanıma alacaklarımla yok edeceğim bulunduğum şehri. Bir arkamdan bakanlar kalacak. Bir de arkamda bırakmadıklarım yanımda olacak.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
hezeyan nedir lo?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta