Hezarfen'den Şiiri - Serkan Andiç

Tozlu raflarda unutulmuş bir kitabın neşesi
Daldı birden yüreğimin karanlık umutlarına
Hayallerimin gölgesinde beklerken güneşi
Sardı cesaretim kalbimi kaplayan kara kışlara

Doğrular önüme bir bir dizilmişken amansız
Kapattım dünyamı bir kara kalem çalışmasına
Yalan düşünceler düşerken samimiyetsizlikten
İstemeden kaldırdım perdelerimi dobralığına

Savruldum ordan oraya hataların koynunda
Günahlarım soluyordu her an şakaklarımda

Kim derdi ki aşkı, ben bile diyemezken
Öfkemden nasibini almış merhametim
Dünden razı geldi de kanatlandı birden
Şimdi sen söyle neyim eksik Hezarfen'den

Sonra sen çıkageldin güneşi beklerken
Her defasında mağlup olmuş cesaretim
Dünden razı geldi de kanatlandı birden
Şimdi sen söyle neyim eksik Hezarfen'den