Heyula Şiiri - Feridun Eren

HEYULA

Heyulalar zamanını geçirmekte
Her zihinde günü kurtarma telaşı sarmış
Göz aldatmacaları peşin sıra
Çılgınca eğlenceler çoktan evini taşıdı bu taraftan

Bir ümitsizlik, peşimi bırakmıyor bin türlü
Bu çok sesli iğrenç koroda
Tiz sesleri çok alçakça kulaklarımda
Herkes az çok dostumda, dostum diyordum ben zaman

İstemese de bu mevsimde dudaklarım, gülücükler saçmakta etrafa, hiç bilmeden
Hep herkese merhaba
Ben sizi seviyorum diyemem bazı bazı
Gerektiriyorsa kapı eşiğinden öyle atla ve davran

Pişmek istemiyor hiç kimse, ellerim başımda, sönük ellerim benim
Bana ne serden, zamandan geçtiğin, bide bu zamanda
Kimse olmak istemiyorum şimdi
Kendim olmaktı amacım, bu son durak zamanında

Sarsın, durmadan çevremi leş yiyiciler
Eskiden bir sen vardın a be insafsız
Üşenmeden hep ben aradım, korkmadan ayazdan, yazdan
Senin ise bir hafta sonların vardı, güldüren anılarımızı

Yaptıkların giyilir yutulur cinsten değil artık, mevsim o mevsimde değil
Hiçbir bekâr mutfağında söz pişmez, azıcık anlasana
Bırak her şey yerli yerinde dursun senelerce, belki değer değer
Sen bak geç azıcık anlasana

Feridun eren