Heyula Şiiri - Zafer Arslan

Heyula

Mumyalanmış hüzünleri
Yaşar kızıl hayal,
Issız camlara asar
Buğuda kalan esrarı,
Gözleri ceylanlara sunar
Bir deli sevda;
Bu sevda kendinden koparmış güzleri…

Satır arası yudumlanmış
Geçmişten çizgiler,
Her kıvrımında sürü sürü veda
Dağlara, dağlarına vurmuş bu bakış
Bu bakış mıh gibi sessiz usulca
Usulca ıslığını sunar cemrelerine güllerin…

Zaman bir pıhtı güman avcunda gecenin
Unutulmuş bir başına
Bu hoyrat tek başına keşkeler sokağında,
Sokak bu!
Bu sokak yalnızlık rıhtımında demirli
Bu sokak, kaldırımlarında büyütür hüznü…

Z.A.