Sezar’ın gönül verdiği kleopatra,
39 yaşındaydı, zehirle intihar ettiğinde.
Ve köyün güzel kızı Esma’yı sevmişti, Aşık Veysel
Gözleriyle göremediği Esma’ya gönül vermişti.
Kendisini başka bir erkekle terk eden Esma’ya,
Varını yoğunu verecek kadar cömertti, koca Veysel.
Ne kleopatranın meşhur süt banyosu,
Nede Veysel’i terk eden Esma’nın vefasızlığı unutulmuştu.
Ve celali takvimi hazırlayan, pascal üçgenini oluşturan,
Ömer hayyam maalesef unutulmuştu.
Lakin çoğu insan rubailerinde hayat bulmuştu.
Parlak zekasını ilme adamıştı, Hacı Bektaş veli
Yaktığı iman ve inanç çerağı,
Anadolu’dan balkanlara ulaşmıştı.
Ve hepsi kaç dolunay, kaç medcezir yaşamıştı.
İçtikleri suyla kanan,
İnandıkları kutsalla yanan yolcuydu hepsi.
Göğüs kafesindeki yürekleri,
Bazen kelebek gibi çırpınmış,
Bazen bin yıl yaşayacakmış gibi durgunmuş.
Heyhat! Heyhat.
Kimler geldi, kimler geçti…
Kayıt Tarihi : 17.6.2014 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!