HEY HAT
Biz acılarını yaşadık
Hiç durmadan hayatın
Bize kalan bu idi
Sütün kaymağını,
Ekmeğin tazesini,
Kadının yüz güzelini
Hep onlar aldılar bizlerden önce
Güneşli sabahları topladılar
Gün ortası karanlıklarımızda.
Kırlardaki çiçeklerimizi
Hapsettiler kendi betonlarına,
Artık toplarımız kırmayacaktı
Camlarını
Ve sıkmayacaktı
Canlarını
Bizim çocuk gürültülerimiz.
Okulumuzun arka bahçesi
Hani,
Gözlerindeki acıyı
İlk tanıdığım yer
Şimdi
Çocuk mezarlığı olmuş
Artık
Ne top oynayan
Ne de
Yere düşen horaoz şekerine
Ağlayan çocuklar var.
Biz acılarını yaşadık hayatın
Ama acılarımız bile
Bir başka güzeldi
İçinde yaşam vardı
El değmemiş
Yaşam!
O zamanlar
Henüz bakire idi
16-11-2005/İst
Alkadraz_Kuşcusu
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 10:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Tuncer](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/04/heyhat-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!