Heyhat Şiiri - İsacan Yelken

Heyhat, sensiz kadrimi çekiyorum,
Dünya beyhude gelir, ölüm bile;
Derler artık "Ne çekti!" dilden dile,
"Sen"sizlikle, kaderler seçiyorum.

Kalabalığı bir bir geçiyorum,
Gözleri sen diye süzdüm, elemle;
Şiiri sen diye yazdım, kalemle,
Elim belde, hayatı izliyorum.

Heyhat dedim ya, şiire de heyhat!
Kafiyesiz şiirdir, sensiz hayat.
Ardımda bıraktım kalabalığı.

Bir gün Mecnun Leylasına kavuşur,
Kadersiz ruhlarımız nasıl kavuşur?
Ondan ölüm bile beyhude gelir.