HEYHAT
Çocuktum
oynardım evin avlusunda
babamın verdiği on kuruş
anamın yaka çiçeği
sımsıkı avucumda
mazot kokardı babam
elleri yağ pas içinde
hamur kokardı anam
elleri kirpikleri un içinde
külfetliydi zaman
kuvvetliydi babam
ve uludağ
daha bir görkemliydi sanki
şimdilerde yeşili göremez oldum
her yer bina
her yer beton
çamuru özledim
yağmurun sesi hüzünlü bir serenat
alıp savurur bir yerlere
anılarımı sis ve lodos
babamın on kuruşu
hala cebimde
heyhat
o günler şimdi nerede
07.01.2016
Kayıt Tarihi : 7.1.2016 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!