Heyhat Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kara bulutlarla örtüldü dünyam sabah sabah,
Durgun suya atılan taş gibi düştün aklıma,
Halka halka yayıldın hücrelerime kadar,
Dokunduğun yeri alevler içinde bırakarak,
Yine eline-ayağına düştü yüreğim
Yanarak
Yakılarak.

Hasretin paslı bir mızrak gibi elkızı, ellerkızı,
Delip delip geçiyır her nereme saplansa,
Tike tike parçalıyor bedenimi,
Damarlarımı, kemiklerimi,
Yüreğimi, ciğerlerimi,
Ruhumu, canımı,
Yıllar yılı bir seni düşünmeye harcar olmuşum
Zamanımı.

Bir masal gibi gelip geçer oldum dünyadan,
Ne işimde tad, ne aşımda lezzet, ne ömrümde bereket,
Sadece devleştikçe devleşen bir karasevda, ardında ben,
Ve sen; saman yığınları arasında aradığım iğne,
Yetti bana bu bereket, bu lezzet, bu tad,
Ömrümden çok önce sabrım tükendi
Heyhat.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >45-46/100)