Heyecan Islahta Coşar Şiiri - Sevinç Kavuk

Beklemiş devrini ermiş muradına
Gibi bir farz-ı misal olmalı mı hepsi?

Hep hayatın sürmenaj tekrarı
Bu bir içgüdüsel strateji hali

İnsanın
acıyı unutmaya hep bir meşguliyeti
kimi bağımlılk gibi hani
her anladıkça daha da içine batıp
ve çıkamadığına...
lisan ve konuşma temizliği gibi
iç duyarlık temizliğine de eşdeğer
ve çocukluğuna...
hasret yaşanacak doğallığına karşılık
çocukluk hasretinden bu bir farkı
ve anlaşılırlığına...

Bakılırsa eğer
heyecan ıslahı bu diyemedim
aşkıma baharlar yakıştırdım
heyecan ıslahta coşar
yaşımı demledim

şiiri yıllandıramıyor oluşa
adım adım ve sırayla
bir zayıflıktan sonra öbürüne
başlayacağım...
vicdanıma dolacak ağırlığına
dayanacağım...
bir ideal hakkı, bir özgü hakkı
benzemek uğruna güzelliklere
gönlüm kukla olmayıp isteyerek sadece
o doyacak, o emekleyecek, o verecek
uğruna yollara ekilecek dikenlerin
acıtmaya hiç biri yetmeyecek...

ve biliyorum ki
uzun uzadıya o denemeye alışım
hem üzüyor ve belki
bu sabah çiseleyen yağmurda gibi
tadıyorum bazen hoş bir ıslaklığını
yutkunduğum belki ve yanaklarımda hani...
hem azami kullanabilmenin şimdi
olumlu yanları kardeş kardeş kimi
gülüşüyorlar içimde ve ne zarif keyifli...

Nisan 2007