Yüreğim sıradağlar gibi mağrur,
Kötü irkilir heybetimden,
Geçerim son sürat bu can bu tenden,
Çekinmem davamın hiçbir zahmetinden.
Savrulur yarasa misali haramzadeler rüzgârımdan,
Açılır ümit kapıları birer birer bulunduğum zindandan,
Yok, sayarım hükümranlığını zulmün.
Hücumu tesirsizdir zehrinin,
Rucuyu bilmez bileklerim.
Vurunca gürzümü sarsılır yürekleri,
Bedenlerini zelzeleler kaplar ilel ebedi,
Kaçtıkları her kıtada gölgem düşer yüreklerine.
Vatansız ölürler yetim malları boğazlarına düğümlendikçe.
Kayıt Tarihi : 4.11.2015 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!