Heybesi hozan
Kirlardan uzak topraktan dagdan evlerden kopuk
Dönüp dolastigi tutsak hayatin üstünde hep gün batimi yasadigi
Cevreyi donatip kaplayan kusursuz gecimsizligin ara soguklugunu ölcer gibi
Oyalanip duruyorsa orda bir yerlerde zaman
Kirgin dargin üzgün kizgin
Köse bucaga insan mutsuzlukarinin hizmet ettigi
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
