Heybem Şiiri - Mehmet Aluç

Izdırap dolu heybem
Beklerim yolunu saadetin
Gün batımında hüzünle bekleyen kadın
Gözleri rüyaya dalmış bekler saadetin yolunu

Kadın ve ben bekleriz, benim ızdırap dolu heybem
Kadın gözlerinde hüzün ve rüyaya dalmış, ikimiz birden bekleriz
İkimizde geleni tanıyor gibiyiz, içimizden geçen uzaklarda
Sustuk ve beklemeyi unuttuk

Sustuk ve unuttuk
Unuttuk ve sustuk
Sustuk ve sadece güldük
Güldük delice kahkahalarla ve öldük

Öldük ve dirildik
Dirildik, dil bilmez üşümeleri
Bilmez üşümeleri, beklemeyen
Beklemeyen,bilmez bekleyenin kıvranan çaresizliğini

Dönülürse kadına şair, şiir ile dönülür
Şiir ile dönülür,hayat ortadan sevgi ile ortadan bölünür
Ortadan bölünür ızdırap ve rüyalar
Rüyalar,şair ile şiir ile gönülde pişer saadet olur.