Hey Sana Söylüyorum, Vicdanım Sen Anla! ...

Şu yaşıma dek iyi - kötü nice yüzler tanıdım.
Bu yüzlerden kimi yüzümü astı gitti, kimi yüzüme güldü gitti. İyi bildiklerim üzdü gitti, kötü bildiklerim sövdü gitti.
Öyle bir çağda, öyle bir çarkın içindeyiz ki; iyiler, kötüleştiğinin farkında değil. Kötüler ise çağdan da, çarktan da memnun. Gün gün çoğalıyorlar ya, daha ne olsun diyorlar. Düzen böyle devam ettikçe değmeyin keyiflerine. Ve ben, ah ben! Üzülme! Ve vicdanım, körleşen vicdanım... Üzülme! Ve kalbim, hissizleşen kalbim... Üzülme! Ve aklım, şuursuzlaşan aklım... Üzülme! Ve iyi olmak, iyi kalmak çabasında kendini bitiren ruhum...

Üzülme!

Bu çağda doğup istemeyerek de olsa bu çarka dahil oldun ya; suç senin değil, üzülme! Suç, bu kirli çağı ve bu kara çarkı sana miras bırakan yüzsüz yüzlülerde.