Hey Gökyüzü;
“Seni çizmek istiyorum resim defterime
Maviyi tutturamıyorum bir türlü”
Uçup gidiyorsun pastel boyalarımdan
Söyler misin gökyüzü nedir derdin
Sonra ben tek başına kalıyorum
Senin kuşattığın yeryüzünde
Bir annenin çocuğunu kucaklaması gibi
Kucaklamışsın, sarıp sarmalamışsın dünyayı
Yoksa sen misin bu koca bebeğe ninniler söyleyen
Bomba sesleri duymadan uyuyamaz bilirsin bu koca bebek
Hey gökyüzü, söyle şu insanlara
Savaşmasınlar, kavga etmesinler artık
Sığınsınlar senin mavi şefkatine
Beyaz bulut, ıslak yağmur, sevimli güneş
Söyle yüz vermesinler bu koca bebeğe
Koca bebek diyorum çünkü,
Hala büyümedi.
Bazen simsiyah oluyorsun (babam kurşuni diyor)
Korkutuyorsun beni homurtularınla
Pamuk helvaya benzer bulutların
Seninde yarına mı ayarlı umutların
Lütfen hep mavi kal
Berrak bir mutluluksun çünkü sen üstümüzde.
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!