Hey Gidi Günler Şiiri - Cemal Divani

Çocuk yaşlarında olmuştum çoban
Sürüler yayardım hey gidi günler
Barını becermiş bir ehli bağban
Sözüne uyardım hey gidi günler

Bin bir çalım ile gezerdim köyde
Çocuklarla çelik oynardık peyde
Sırıklığın dağda kalın kuzeyde
Kızakla kayardım hey gidi günler

Belki beyler bilmez onun adını
Yiyenler unutmaz lezzet tadını
Ziyaret çukurda dağ armudunu
Dökerken sayardım hey gidi günler

Zor bulurdum sabah gittiyim yolu
İşaret ederdim sağile solu
Kemerkayalara yağanda dolu
Sel sesi duyardım hey gidi günler

Sevinirdim eski çarık giyınce
Birgün yemek yiyemedim doyunca
Sokakta çocuklar baba deyınce
Boynumu eyerdim hey gidi günler

Sürüler gelınce o gümüş düze
Neşe devinç hakım olurdu bize
Arpa ekmeyını koyunca köze
İştahla yiyerdim hey gidi günler

Lafmı denir bizim köyün beyine
Sözümüz yok kötüsüne eyine
Yol uğrarken çatmaların suyıuna
İçmeden doyardım hey gidi günler

Divaniyim kaldım ben yana yana
Bilmem kısmetmidir dönmesi sana
Hayaller kurardım arzu vatana
Göksümü döyerdim hey gidi günler