Heval Sinannın Aşkına Ülkemin Kızı

Sen gidince kırıldı gök ve yıldızlar hüsrana uğradı
sen gidince ay tutuldu hüznünden ve sen gidince
şaha kalkan yüreğim hücrelerim söndü

Sen gidince evren bana ters ve ben sana aşık
sen benden uzak....
ben kırmızı kıravatlı çocuk yüreğimi aldım elime
mendil diye sallıyorum aşk halayında

Araratın isyan çocuğu ve haykırıyordun sensizliğime
ve ben biliyordum sen aşk fırat dicle ve evrenin
tersine dönen mücadelesi ve sen gittin ben kaldım
düşlerimle yapayalnız ve sen gittin...

ey yasak aşkım bir sen bir ben bir nuhun evi ararat
birde kırmızı kıravatlı çocuk..
yok olmuşum sensizlikler denizinde ve bir acı feryat
düşlerimde...

yıldızlar sevişirken ve bulutlar hoyratta halaya dururken
ben yanmışım ben kahrolmuşum sensizliğinde
ve kırmızı kıravatlı çocuk bir düş göndermiş yoksulluklar
denizine
seni seviyorum sena bir gül veriyorum
bir kadehin verdiği mutlulukta arıyorum aşkını ve seni
fırat ta dicle de hani bakıyorum kösedağda nemrutta
her yerde...

evrenin cihanın nefesini kokluyorum sensiz
yoksun biliyorum ve varsın yüreğimde sana
hasretim ve sana acımı gönderiyorum ve seni düşlüyor
sana bir gül veriyorum..

ülkemin güzel kızısın sen ülkem gibi parçalanan
ve sevdaya ağıt tutan bir hikayesin hiç bitmeyecek
ve bir rüyasın beni hiç uyandırmayacak
ben araratın kırmızı kıravatlı çocuğu sen ülkemin
güzel kızı
seni seviyor ve sana bir gül veriyorum