Kendimle hesaplaşmam bu.
Kimsenin bilmediği kuytu köşelerde...
Yalnızlıkla kavgam, kendimle kavgam..
Karalar bağlamış kalbimle alıp veremediğim.
Gecelerle, gündüzlerle,
Alıp veremediğim yaşadığım bu hayatla.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta