Hesap Ver Yüreğim

Kendime ve gerçeklere karşı
Çok çetin savaşlar verdim
Düşler sokağını umudun ışıkları ile aydınlattım
Karanlıkta kalmayasın diye

Bir bir söndürdün ışıklarımı
Kararttın çıkmaz sokaklarımı
Bir parça mutluluk lokmasıydı benim ki
Boğazıma tıkadın, aldın umutlarımı

Mutsuz yaşanıyormuş ama umutsuz
Yol bilmeden gideceğin yere varamayacağını bilerek
Anlamsız adımlarla yürüyerek
Boyun eğmek kaderine

Ben sana kılavuz oldum
Ama sen yine de yolunu kaybettin
Oysa her tökezlediğinde sıkıca koluna sarıldım
Bir kere daha başını eğme yere diye

Ama şimdi benim başım yerde
Anlamaya çalıştım seni sessizliğinde
Anlaşılmamanın acısını sende
Benim gibi canında hissedersin diye

Sende bana omuz verirsin sanmıştım
Sımsıkı yapıştın boynuma, yanılmışım
Sevdamdan parçalar kopardın
Yaptıklarından her silkelendiğimde

Un gibi ufaldım hayallerimde
Sevdanın ateşi ile pişirdin
Buzundan da heykelini diktin
En yüksek tepesine ayrılığın

15 Nisan 2013
Pazartesi