Hesabı Var? Şiiri - Emir Şıktaş

Aradan bir asır geçer, halen de sürer bu devran,
Kabil'den miras kalmış, kendine düşmandı insan.

Hata yapsın diye pusar, fitne, fırsat beklemede,
Hatasız insan olur mu? anlamak istemez nadan.

Biz, ne ara böyle gaddar, hin, sinsi olduk ahali?
Canlıların acısından, haz duyup sevindik bundan.

Hata yapan her kim ise elbet bedel ödemeli,
Bedeli istenmemeli, ne göz yaşı, ne de kinden.

Canavar ruhlu mu olduk, zenan'ı düşman görürüz?
Başka örneği var mı, can vereni etsin candan?

Sabir, korkardı bunlardan ta ki bir asır evvel,
Ahlakı yok ise eğer, boşa konuşur imandan.

Ruhu hasta olanların iç dünyası da kararır,
Almaya kurulur beyin, ondan, bundan, servet, maldan.

Topluma zarar verir, aç gözlü, doymaz azman,
Gözünü hırs bürüyenin utanması olmaz kuldan.

Fikri fesat, cin adamın ‘dağına bakıp kar verir’,
Tanrı’nın da hesabı var, uzak olun Emircan’dan.
6.5.2020