Koy verme kendini deme ne lüzum,
Varsın gelsin geçsin baharım yazım,
Mecburu hayata direnmek lazım,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Anlamıştır iyi kötü hayatı süren,
Vakti gelir gelir geçer bu tren,
Yıkılmamak için hayata diren,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Hoşgörü şefkatli ol kalpleri kırma,
Diyeceğim şudur kendini yorma,
Uğraş bir şeylerle oturup durma,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Haktan reva ölüm herkese haktır,
Diye bilki alnım açık ve aktır,
Bu Dünyadan başka bir Dünya yoktur,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Ne varsa yetinmek lazımdır azla,
Günler gelir geçer çabucak hızla,
Ölünce lazımdır diriden fazla,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Biliyorum hep beyhuda koşarsın,
Sen asıl yaşamı burda yaşarsın,
Bazen şaşırırsın bazen şaşarsın,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Ölüm şu bu demez ayırmaz ırkın,
Biliyorum sade budur tek korkun,
Kimse bakmaz aç kalırsın durursa çarkın,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Hakkına razı ol ihtiyaç bitmez,
Ecel gelmez can bedeni terk etmez,
Veysel derki bu gün yarın fark etmez,
Herşeyi boş verme ölüm var diye.
Tel:05379590555
Kayıt Tarihi : 22.8.2014 14:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!