Hayatı tasarlamaktan yorulmasam da yaşamaktan yoruldum şimdi
Kelepçeye dolanıyor yollarım
Kapılarımda zonkluyor sesler
İçimin denizleri kurumak üzere
Mutluluktan yeşeren hiçbir fidan kalmadı
Benden yana yaşanılacak bütün bir ömür birden düşüverdi alnımdan
Kimseye öfke ile bağlanmadım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta