İnsan yazdıklarının daha fazlasını bıraktı kaleminde
Konuştuklarının ise çok daha fazlasını sakladı yüreğinde
Nice denizlerde çırpındıda
Kendi içinde gizlediği pınarında boğuldu
Tutkulu aşıktı ama tedirgin
Yüreğinde destanlar yazıldıda, anlatamadı
İki çift anlamsız cümlenin sonuna yerleştirdi noktayı
Herşey başladığı yerde, kanadığı yerde kaldı.
Zavallı ihtimalleri vardı, mutluluğa dair
Parmak ucuyla dokunmaya bile yetmedi gücü
Kalemi kırık
Sevdası saklı kaldı.
Nice destanlar yazıldıda
Yüreklerde öldü hepsi, daha kapağı bile açılmadan.
23.05.2012
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta