Bak kan damlıyor gönlümün gözünden
Senin mahzun gidişine yollar ağlıyor
Ayrılmayacaktık niye caydın sözünden
Elveda deyişine duygular ağlıyor
Seninle gülecekti bahtımın yüzü
Seninle aydınlanacaktı gökyüzü
Yokluğunda daraldı iyice yeryüzü
Düşemedim peşine sokaklar ağlıyor
Mantıklı izahı var mı kayboluşunun
Canımın cananıyken el oluşunun
Sensiz çıkamadığım aşk yokuşunun
Her zerresindeki tozlar ağlıyor
Dönmeni emretmiyorsa ruhunun sesi
Ömrüne yük oluyorsa sevda nefesi
Sonsuz bir hazandır bunun ötesi
Bu yaprak dökümüne dallar ağlıyor
Çok alışmıştım uykumda seni bulmaya
Sabahları kalkıp.ta rüyamı yormaya
Hiç fırsat bulamadık mutlu olmaya
Ardında bıraktığın şarkılar ağlıyor
Aşkımıza bir şans daha veremezmiydik
Birbirimizi biraz daha hoş göremezmiydik
Bu dünyada biz.de sefa süremezmiydik
Bu sorulan sorulara cevaplar ağlıyor
Hadi sen buralardan gittin diyelim
Hadi büyük sevdamızı erittin diyelim
Peki o yaşananları nasıl silelim
İşte o boynu bükük anılar ağlıyor
Burda bir kapın var dönersen eğer
Bir gün vefalı olmayı denersen eğer
Olanları unuturuz gerçekten seversen eğer
Bu hasretin açtığı yaralar ağlıyor
...
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta