Herkesin Acısı Açtığı Yara Kadar

Bazen ne kadar anlatırsan anlat,
Senden başka hiç kimse anlamıyor seni
Ve ne kadar çabalarsan
çabala, didin uğraş
kendini yormaktan başka
bir işe yaramıyor
Yani diyeceğim o ki ;
Kıymet bilmeyene değeri,
vefasız olana vefayı asla öğretemezsin..
... ... ...
Hani derler ya sel gider kum kalır..
Öyle olmuyor işte.
gidenler öyle bir gidiyor ki...
Bazen, yüreğinden kopana razı geliyorsunda
Seni sana bıraksın diye yalvarıyorsun
Çünkü biliyorsun ki
Varlığına alıştığın
birinin eksikliğinden çok,
yokluğuna alışamamanın çaresizliği
sarıyor bütün benliğini...
... ... ...
Geceleri yalnızlığından başka
hiç kimse örtmüyor üstünü
Üst üste yaktığın sigaralardan,
berbat bir tütün kokusuyla
uyanıyorsun her sabah
Duyduğun her seste
Acaba O'mu diyecek kadar aptallaşıyorsun
Değer verdiklerinin
buna hiç değmediklerini
Bildiğin halde, yine de
bilmemezlikten geliyorsun
... ... ...
Boşver be arkadaş üzülmeye
değmez diyecekler..
Ne kolay söylemesi el aleme
onlar gelir geçer derken, içinden
gelip geçeni kimse bilmeyecek
Eğer bir sevdaya yüreğini adamışsan
Ve birine ölümüne sımsıkı bağlanmışsan
Ayrılık;
"Topyekün bir organ bağışıdır sevene"
Gozlerin var ama kimseye bakamayacaksın.
Ellerin var ama kimseye dokunamayacaksın
Kalbin var ama kimseyi sevmeyeceksin
... ... ...
Hayat acı bir tecrübeyle
öğretiyor insana
Bütün kapılarını açtığın
biri senden gidince
Sana koşar adım gelenlere
kocaman bir duvar örüyorsun
Bir kere kanarak
tuttuğun ateşin bedelini
bir ömür yanarak ödüyorsun..
Bazen kabullenmek işine gelmez insanın
herkesin ümidi ettiği dua kadar işte...
Bırak sen ağladıkça, ağlatan gülsün..
Herkesin acısı, açtığı yara kadar işte..