Diledim çocuklar kalmasın yetim,
Hak,hukuk içindir, bunca gayretim.
Düşmezdim bu derde, bu çileye ben,
Akrabayı, akrep gibi bilseydim.
Kimine dost dedim, kimine kardeş,
Dara düştüğümde, oldular kalleş.
Sözde bazıları candan arkadaş,
Terkedip gittiler, hep yavaş yavaş.
Herkesi dost bildim, herkesi sevdim,
İnsan dedim, insan bildim güvendim.
Düşmezdim bu derde, bu çileye ben,
Akrabayı, akrep gibi bilseydim.
................................15.11.2005....İstanbul....
Cemil ÖksüzKayıt Tarihi : 25.12.2009 10:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemil Öksüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/25/herkesi-dost-bildim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)