Ne zaman şiir okusam, denize karşı bir bankta.
Islanır cümlelerim, ansızın bastıran yağmurun altında..
Kimi sevgili yürürken el ele, papatya düşeli yollarda.
Kiminin mezarı belli değil, kalp attığı zaman başkasına..
Gülüşüne aşık olduğu kadını arar durur bir adam.
Bazen de yolundan eder kadını, engel gördüğü küçük bir taş..
Herkes bekler sevdiğini, en çok ona ait hisseder kendini.
Kimi canı yanana kadar, kimi de çıkana kadar...
Uğur Furuncu
Kayıt Tarihi : 5.6.2019 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!