Herkes Tek Başına Yaşar Hayatı

Herkes tek başına yaşar bu hayatı
Her kes tek başına bir dünyadır
Kimse kimsenin yerine
Yemek yemez
Su içmez
Nefes almaz
Kimse kimsenin yerine ölmez
Kimse başkasının mezarına girmez
Kimse kimsenin yerine mahşerde hesap vermez
Herkes tek başına yaşar bu hayatı.

Aklını başına topla keyfimin saltanatı
Sen Kaf dağının arkasındaki
O varsayım devletinin
Tahtının hükümdarı değilsin
Senin ilk geçici evin ana kucağıdır
Dünyadan giderken tahtın tabutun
Son törenin musalla taşındır
En sağlam adresin
Kıyamete kadar
Müstakil evin Kabrindir.

Hal böyle iken;
Yeryüzünde niçin hala böbürlenerek gezersin
Burnundan kıl aldırmazsın
Sana armağan edilen saçını, tırnağını
Kuaförde güzelleştirmek için
Saatlerce vaktini harcarsın
Bütün amacın ;
Aynada güzel
Sokakta estetik
Yatakta yahşi olmak için değil mi?
Aslında bu fani ömrün kölesisin
Alnına şöyle bir baksan
Yaradan'a şükrün ifası olan
Bir secde izi göremezsin
Yine de muteber
Mevki sahibi
Makam sahibi kibir abidesi olarak
Bu şehrin caddelerinde gezersin.

Şöyle şehrin dışına çıkıp biraz dolaşsan
Mesela bir ormanda gezsen
Tarlada toprağa inen çapayı görsen
Güneşin altında terleyen alınları bilsen
Hayatın anlam ve öneminin
Analizini aklınla bir yapabilsen
Yıldızların sahibini anlarsın.

Sağlığında kendilerini vazgeçilmez sananlar
Mezarlıklarda sessizce mecalsiz üryan yatarlar
Ey! gönü işte ibret alıp aklını kullandığında
Şurada ölümlü ekabirlerin acziyetini anlarsın
Ruhunda deprem olur derin hülyalara dalarsın.

Ey! deli gönül;
Sana acizane tavsiyem
Bize armağan edilen bu hayatı
İlahi ilkelerle
Doğru yolda
Yusuf gibi
Doğru insanlarla yaşamaktır.

Fesleğen kokmayan nefesten bize hayır gelmez
Hayır gelmez aşk rüyaları görmeyen uykumuzdan
O aşk ki ruhumuzda devrimler yapan tek gerçektir
O gerçek bizim mahşerde yüzümüzü güldürecektir.

Mart - 2024