Herkes nefsi! Nefs derken

Herkes nefsi! Nefsi! Derken

Atmış yıllık koca ömür, nasıl geçti bilemedim
Hata üstüne hatalar, nasuh tevbe edemedim
Yarın düzelirim derken, günahları silemedim
Her nefes bir adım daha, yaklaştırır kabristana
mukadder olan ölümle, saracaktır toprak ana

Nasihatlar kar etmedi, her gelen gün dünden beter
Gam kederle doldu yürek, bu serkeşlik bir gün biter
O kadar zalim nefiski, hala dahi demez yeter
Esir aldı ben kulunu, Yüce Mevlam yardım eyle
Yaşantımız yaşam değil, Kudretinle nüsret eyle

Yarın Ulu Divavına, hangi yüzle çıkacağım
Settar’ınla örtmez isen, rezil rüsvay olacağım
Yer, gök Senin mülkün iken, ben nereye kaçacağım
Ğaffar ismin hürmetine, bağışla bu günahkarı
Sana asla şirk koşmadım, uzaklaştır bizden Narı

Bu alemden göçer göçmez, ilk imtihan başlayacak
Kabir denen o karanlık, sorguya mekan olacak
Rabbin kimdir? Diye başlar, peşi sıra sorulacak
Doğru cevap verilirse, Cennet’ten bir bahçe olur
Yanlış cevap verilmişse, Cehennem’den çukur olur

İnce, keskin O köprüden, selametle geçir bizi
Mahşer’inde, Mizan’ında, mahcup etme kurtar bizi
Herkes nefsi! Nefsi derken, Rahmetin kaplasın bizi
Cennet’inle, Cemal’inle, müşerref olan kullardan
Eyle bizi Ya’ İLAH’ i, BİR ve SAMED’sin Yaradan

Norveç 07.02.2012