Herkes Kendi Kavgasının Kahramanıdır

Herkes kendi kavgasının kahramanıdır
Ve cesurdur yürüyebildikçe korkularının üzerine
İrkilir titremeye başlarsın serin bir gecenin karanlığında
Yüreğini ısıtacak olan herkes senden
Sanki senden binlerce yıl uzaktadır
Karanlık çağıldar gittikçe yükselen bir sesle üzerine
Pusu kurarlar sessizliğine
Ve bil ki kan ter içinde kendini attığın bu yer
Ne deliksiz bir gece uykusu
Ne sımsıcak koynudur sevgilinin

İşte tam o anda
Bambaşka bir alev düşer fikrine
Titreyen ellerin en cesur türküsünü söylemeye başlar aniden

Herkes kendi kavgasının kahramanıdır
Ve cesurdur dövüşebildiği kadar korkularıyla...

(Tuzla Piyade Okulu günlerinden)