İnsanlık hiçbir zaman günümüzdeki kadar
Yapayalnız kalmadı, bunalım yaşamadı.
Akıllara durgunluk veriyor iletişim
Fakat insanlar birbirine ulaşamadı.
Trene bakan öküz gibi bir halde insan;
İllüzyon seyretmekten kendini alamadı.
İnsan yerini ancak yine bir insan tutar,
Medyayla sohbet olmaz, bunu bir anlamadı.
Duvar ördüler, duvar, köprüleri attılar,
Kalpler arasında hiç bir bağlantı kalmadı.
Herkes kendi evinde hokkabaz seyrediyor,
Hep şarj oldu bu yüzden hiç mutlu olamadı.
Bu gün herkesin birer psikiyatristi var,
Mutluluk fıtratında farkına varamadı.
Kayıt Tarihi : 22.10.2015 11:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!