Herkes Kendi Bayramını İçinde Yaşar

Bayram gelmiş,
Duygularımızın evinde
Odaların camları kir içinde
Perdeler desen gri
Dantellerin üstü tozla örtülü
Yığılan bulaşıklar dertlenmekte
Yerler süpürülmeye hasret
Eşyalar sefaleti oynuyor
Giyindiklerimiz evvelki senelerden
Çoraplar hükümlü kaçırıyor
Sofranın ekmeği katıksız
Benzimin rengi solgun
Duvarın rengi sonbahar
Çiçekler kurumaya yüz tuttu
Boynu büküldü dalların
Güneş camlara vuruyor
İçeride yangın mı var diyerek.
Yağmurlar içeriyi gözetliyor
Evi ağıt bastıranları merak edip.
Canımızın kırık çerçevelerinden
Hatıralar sızıyor yalınayak.
Kirpiklerimiz gözyaşı kesiyor
Acıyı içimize pay edip.
Soluğu yanında alıyoruz
Yüzümüze tebessüm takınıp
Çiçeklerine gülücükler dağıtıyoruz
Toprağının kokusunu içimize çekip
Parça parça dökülüyoruz
En sevdiğin şarkıların nakaratından
Sensizliğin bestesi kavruluyor dudaklarımızda
Her bayram yine bu bayram bize sonbahar.