Cümle kullar ağlar Mahşer Yerinde,
Konuşmadan bekler tam üç yüz sene,
Verilmez taam bir avuç su bile,
Düşmüştür herkes canının derdine.
Ne muazzam acıdır bu beklemek,
Uykusuz ayakta yardım istemek,
Bir esinti olsa az serinlemek,
Düşmüştür herkes canının derdine.
Duracak o gün Rabbin Huzurunda,
Hasan-ı Basri der elli bin sene,
Korkarak bekleşir ökçe üstünde,
Düşmüştür herkes canının derdine.
İncelir boyunlar olur yay gibi,
Susuzluktan artık yanar içleri,
Su sanıp yaklaşıp yalar ateşi,
Düşmüştür herkes canının derdine.
Meşakkat artar da bir yardım arar,
Veli enbiya şefaat arzular,
Cennet Cehenneme gitse der yollar,
Düşmüştür herkes canının derdine.
Bir Hey’et varırlar Nuh ve Adem’e,
Hz.İbrahim,Musa İsa Nebiye,
Rabbime yalvarın bakın bizlere,
Düşmüştür herkes canının derdine.
Görmedik Rabbimde böyle gadabı,
Ne bundan öncesi ne bugün gibi,
Bizi yakmak diler şol Cehennemi,
Düşmüştür herkes canının derdine.
Ya Rab O gün derler hep Nefsi,Nefsi,
Hem cümle kullar hem tüm Peygamberi,
Hüdayi der Rabbim koru bizleri,
Düşmüştür herkes canının derdine.
16.01.2020//KIRIKKALE
Kayıt Tarihi : 21.1.2020 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)