Herkes Bir Gün Ölür Şiiri - Can Çalışkan

Bir film seyredersin
herkes birbirini seviyordur
ya film tanıdık gelir ya filmde geçen sevgi
anıların acımasızca gözlerinde belirir
en çok özlediğin "hala kalbindeyim ya" diyerek böbürlenir
hatıralarda can verirsin

Birileri bir şarkı çalar
tesadüf bu ya ikinizin şarkısıdır
bir anda bulunduğun coğrafya haritadan uçar
zaman mekan kavramını yitirirsin
elin ayağına dolanır
hatırlanmaması gereken ne kadar anısı varsa canlanır
sol anahtarında can verirsin

Sahile atarsın kendini
gözyaşlarına karışmış dalgaları seyredersin
martıları dert ortağın belleyip
kıyıdan umutlarını yolcu edersin
el ele gezen ne kadar çift varsa görmezden gelir gözlerin
"belki yeniden seversin"sözlerini elinin tersiyle itersin
iyot kokusunda can verirsin

Aradan aylar geçer,yıllar geçer
ne kadar eş dost varsa yaşadıklarını unutturmak bahanesiyle acını deşer
mutluymuş gibi yaparsın,sürekli gülümsersin
yiğitliğe leke sürdürmezsin
tedavülden kalkmış nasihatlere annelik edersin
zaman asla aman vermez
bilirsin ki giden epey yol aldı,artık geri gelmez
bildiklerinin ağırlığında can verirsin

Mevsim yazken sonbahara döner
sen hayattan nasıl ki damla damla kopuyorsan
yapraklarda dalını işte öyle birer birer terk eder
kaldırımlar ıslanır,köşe başları ıslanır
laf dinlemez yüreğin haylaz bir çocuk gibi
cama vuran her damlada sızlanır
sırılsıklam sevgililer koşuşturur önünden
sele kapılan kimsesizliğinde can verirsin

Gün geceye döner,
etrafa bir hüzün çöker
tek tek yıldızları sayarsın
gözlerini uykusuzluğa yatırıp
ertesi günün intiharlarına uyanırsın
bir sigara bir sigara daha derken
kül tablasında can verirsin

Mesele ne şekilde öldüğün değildir
asıl mesele kimin için öldüğündür
çok zaman sonra fark edersin
ah edersin vah edersin
lakin
kendini harap ettiğin yılları geri getiremezsin....08/10/2015