Herkes Aşkımıza Hayran Kalsın

gözlerim buğulandı dün gece
sensizliğim aklıma düşünce
bir üşümek aldı ki bedenimi
hasretinin hüznü sardı her yerimi
ben de fotoğraflarında tuttum ellerini
iliklerime kadar sıcacık ısıttın beni
bilmem ki! sen ne yapıyorsun şu anda
belki rengarenk bir düş bahçesi var odanda
belki de derin bir uykudasın yatağında
vallahi havalara zıplardım göklere çıkardım
bilsem ki benimle dopdolusun rüyanda
gün batıp da akşam olunca buralarda
çiçekler bile boynunu bükerler yokluğuna
bil ki sen yaz mevsiminde çıkıp gelsen de
İstanbul'da bahar açacak kırlarda bahçelerde
senin adın yankılanacak dağlarda taşlarda her yerde
ne olursun şiirim geç kalıp da beni düşürme derde
ömrümüzce bu muhteşem aşkımıza çekilmesin perde
sakın ne sana ne de bana sorulsun şairin nerde şiirin nerde?
seninle birlikte yaşayalım mahşerde bile tek bedende
herkes aşkımıza hayran kalsın dolaşsın dursun dilden dile
14.02.2006
Hüseyin Erdoğan