Her Zerre Çınlıyor Şiiri - Kasım Kobakçı

Direkler, ipler, gövdeler, perdeler ve direk üstleri,
Ana perdeler, flamalar, borular ve pervaneler,
Yakıt depoları, dümen halatları, valfler, pervane uçları,
Bir tepe gibi yığın, yığın akıyor, aralanan ruhumdan.
*
Rüzgarda inleyen, ana perdeler gibi!
Yaşlı bir çalgının melodisi, yankılanıyor okyanusun risklerinde,
Gemicilerin duyup, hiç dile getirmedikleri bir nağme!
O asi tayfalar,
Reislerini, direk ucuna asan,
Başka bir ıssız adaya da, reisi bırakan.
*
Çınlıyor her zerre! Her zerre çınlıyor! Tekneler, esintiler, köpükler!
Rüzgar, ah rüzgar, sular, can, ana perdeler, varlığım, deniz eşkıyaları!
Ha-ha-hay! Hay-hay, ha-ha-hay! Ha-ha-hay!
Her zerre çınlıyor, ahenk saçıyor!