her zamankinden
daha ağır çektim havayı içime
ve gözlerimi kapattım, sana açıldım...
böyle alabiliyorum kokunu anca,
içimde sakladığım,
zihnime sapladığım kokunu...
ciğerlerimde tutuyorum bir zaman,
sonra usulca salıyorum seni
kimse farketmeden...
hayat böyle daha güzel, daha zevkli.
hayat ve sen,
dünüm, bu günüm ve yarınım...
Allah kahretsin yine yaptım aynı şeyi...
çıldırtırcasına sensin bu,
ömrüme soluduğum.
o kadar dolu ve gerçek...
yüzümü çevirsem,
yanağına değdi değecek,
inan o kadar gerçek...
hayır henüz yitirmedim aklımı,
odamdasın sen.
biraz eğsem başımı usulca dönerek,
neredeyse dudağım dudağına değecek...
artık hiç bir telaş yok içimde,
alabildiğine huzur...
ne zaman gözümü kapatsam, orada sen...
yeterki nefes almayı becer,
gerisi baştan ayağa sen...
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/28/her-zamankinden-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!