Dünyaya ilk gözümü açtığımda ağlıyordum.
Şimdi arkamdan gelen kalleşce sözlere boyun eğiyorum
ilk yürüdüğüm günü hatırlıyorum
Yere o kadar sağlam basmıştım ki
Kendime o kadar güvenmiştim ki
Kimsenin beni bir daha boyun eğdiremeyeceğini düşünmüştüm.
Bir ağaç misali
köklerimi yaymak,sımsıkı toprağa bağlanmak istedim
Yaşamak istedim.
Yaşayarak ölmek istemedim.
Güneş doğdu,Ay doğdu
Fakat ben bu hayata bir türlü doğamadım
Bir güneş gibi ışığımı yayamadım
Hep bir ay oldum,Hep bir karanlık
Bu kadar zor olduğunu Bilseydim
Bu kadar yalan olduğunu bilseydim
Dünya ya ne gelmek isterdim
Ne de bu sahte yüzlü kişileri görmek isterdim
Ben bir heceydim
Ben bir kelimeydim
Ben cümle kurduğumda
Her zaman Sildiler beni satır aralarında.!
Kayıt Tarihi : 31.1.2018 13:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhsin Karahalil](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/31/her-zaman-sildiler-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!