Her Zaman Gülümse Ey Kadın

O coşkulu o berrak bakışların, göğün sonsuzluğu kadar engin
Gülüşün, kapkara bulutların ardına gizlenmeyen
Geceye sarkan, sapsarı bir mehtap sanki
Söyle
O dağ gölü gözlerin
Öyle güzel olmasaydı
Beni
İçine çeker miydi hiç?

Dağlarda, yaylalarda, köylerde, kentlerde
Narin bir goncasın
Sen
Bahar habercisi
Newroz çiçeğisin
Bitmeyen umutlar, güzellikler var
Sende
Güzelliğinle tüm yeryüzüyle kucaklaşan
Bir tutam gün ışığısın
Sen

Sözlerin masum şarkıların her bir nakaratı
Üsküdar, Kadıköy sahilinde
Dinliyorum seni
Sen
Evet sen
Kız Kulesi'yle dillere destan
Yedi tepeli İstanbul kadar
Güzel olan kadın
İster uzakta ol bana, ister yanıbaşımda dur
Ruhum sana uğruyor hep

Yüreğim sana her döndüğünde, seni her istediğinde
Sen
Hep gülümse
Yılmadan bu şehirde
Sen
Hep kahkahalar at
Yaşama yakın
Ölümden uzak
Gözyaşım asılı kalmasın ardından
Gülümse kadın, hayata her zaman gülümse
Gülüşün düşsün yedi iklim dört bucak tüm dünyaya
Ey elleri toprak, saçları papatya kokan
Kimsenin ne kulu ne kölesi olmayan
Sevdamın
En koyu kızıllığı kadın
Tüm umutlar ezberlemiş adını
Durma, ağlayan gözlere inat içime dök, içime
Her yeri aydınlatan o özgürlük dolu sıcak gülücüklerini

Mehmet Çobanlğlu
15.03.2025
İstanbul