Her Yeşil Güzeldir.. Şiiri - Niyazi Sakar

Komşumuzun bahçesinde bir gül vardı

Korurdum onu ben çocukken elimde şemsiyeyle

Yoksa gah yağmur yağardı gah güneş yakardı

Hoşuna giderdi komşunun kıs kıs hep gülerdi...

Konuşurdum ben gül ile sorardım nasılsın diye

İyi olduğunu söylerdi gül gülerek çıkmaz sesiyle

Annem öfkelenirdi bana ''komşu kızar'' endişesiyle

Bırakmazdım ben yine mahzun çocuk azmiyle...

Aylar sonra gök bulutlanır, ben de bulutlar kadar güneş umutları...

Buğulanmış cama çizerim gülün solmadığı anı

Komşular gülmezler; görmezler ki bendeki mutlu hali

Dedi annem ''üzülme bunun adı sonbahardır; güz ayı...''