Her Yerde Allah Var Şiiri - Mehmet Cıngır

Türkümü söylüyor ak turnalar ağlayarak,
Akıyor ırmaklarım, gözleri çağlayarak!
Karın altından bakan kardelenler ağladı,
Sokaklarda nergisler de karalar bağladı.

Açılmaktan nasıl da korkuyor dalda yaprak?
Yıkıldı köprüler; aklar kara,karalar ak…
Sevdalı dudaklar bulmuşken son dahisini
İnleyerek söyledi çam, son ilahisini.

Dökülürken ruhuma yıldızlardan ak bir nûr,
Çaktı şimşek; yağdı sağnak sağnak deli yağmur.
Uçup giderken şimdilik üç-beş ak güvercin,
Nasıl da sardı ruhunu binlerce süflî cin?

Öteden kan bürüdü okyanusların gözünü,
Bilmem neden anlayamadı kendi özünü.
Koltuklar göremedi öteden görüneni,
Fark edemedi kuzu postuna bürüneni.

Uyandırırlar seni bu rüyadan, gün gelir,
Sorarlar yaptıklarının hesabını bir bir.
Mutluluğa giden bir günün arafesinde,
Hüzün var hukuk terazisinin kefesinde.

Ahımdır adalet terazisinde kıvranan,
Eriyecektir derûnî âlemimde zaman.
Terk etmeyecek elbet gökyüzünü yıldızlar,
Sabret ey yüreğim; zira her yerde Allah var!