Seni anlatmaya uzandı ellerim yine,
solgun bu yapraklarda..ne mutlu ki,
seninle güzelleşiyor, gururlanıyor kalemim..
Ne elimdeki kalem tükenir seni anlatmaya
Ne de uslanır bu gönlüm, sen uzaklarda olsan da...
Yazacağım bıkmadan, usanmadan seni,
Solmayacak bir çiçeksin gönlümde,
Gelse de zalim sonbahar...
Gecelerim kararsa da; simsiyah,
Yine seni anacağım kalbimde, düşüncelerimde..
Yorulsa da gözlerim resimlerinde akşamları,
Resmin elimde uyuyacağım o akşamlar...
Kimsesiz kalsam da çöllerde, dünya suyundan uzak
Soluduğum nefes sen olacaksın..
Yorulsa da gün geldiğinde kalbim, senin için vurmaktan,
Üzerimdeki toprak olacaksın, mezarımı kucaklayan..
Dünya sonsuza dek döner de,
Sararırsa seni anlatan bu sayfalar,
Alıp götürürse de, esen zalim sonbahar rüzgarı,
Ümitlerimi bu boşluktan,
Unutma ki benimle kalacaktır hep,
Sevgin..Olmasam da ben, bir gün bu dünyada...
Kayıt Tarihi : 11.5.2003 16:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!