Her yer sus-pus Şiiri - Cevat Çeştepe

sevdiğim benden kesin dönüş yaptı bu gece.
gözyaşım harcımı karıyor şimdi yalnızlık rıhtımımda.
bir adım daha atıversem, ha cesaret şöyle yavaşça,
düşüvereceğim rengi en zeytinyağına boyalı denize.
canım nasıl sıkılıyor anlıyor musunuz; o kadar olur.
rakı çoktan tükenmiş, sigaram can çekişiyor.
kararsızım intihar etmek ya da çekip gitmek hususunda.

dört duvar fonumda; ikinci savaştan kalma
fransız madam işi ince dokulu bir kabare şarkısı.
bindokuzyüzyirmi model radyom yanı başımda.
yeşil göz lambalı phılıps- eindhoven yapısı.
derler; kaçak girmiş zamanında iki tane, birisi bu.
ne tükenmez enerji bu tanrım hayret doğrusu.

uzattım yattığım yerden, jiletlenmemiş sağ kolumu.
tuttum çevirdim radyomun düğmesini sola doğru.
karardı birdenbire sürgündeki tüm istasyonlar.
sustu paris ve londra, helsinki’den prag’a kadar.
parmaklarımın ucuna takıp dünyanın fermuarını
kapatmak tüm jurnalcıların, popüler şarkıcıların,
hindistan’dan gelen savaş çığlıklarının ağzını....

hem yalnız, kararsız ve öfkeli üstelik, bir gecenin,
karaborsadan çekip alınmış bulunmaz kumaşıyım sanki.
öyle yazıyor bildirisini aynadaki anlaşılmaz suretim.
kolay mı susturabilmek dünyayı parmaklarının ucuyla.
fırlayıp kalksam yataktan,yeridir,tırmansam düz duvarlara
bir coşku, bir ateş, patlamaya hazır bomba var ki içimde
ne yapsam, kime nasıl pazarlasam gücümü
sabaha kalmadan gecenin bu saatinde?