Her yer cehennem soğuğu Şiiri - Lokman D ...

Gidiyorsun!
Uslanmaz bir sonbahar edasıyla...
Ansızın yağmur düşüyor pencereme,
Ne güzel.
Bir ayrılık daha çiziyorum kalp yerine,
Nefesim boğuk boğuk, penceremde yokluğun...
Soğuk değil aksine yeryüzünde yeni bir cehennem yaratılmış sanki!
Koşuyorum, ayaklarım, hüznüm çırılçıplak,
Uzanıyorum boylu boyunca buz kesmiş yağmurlara...
Penceremden gülüyorum kendime
Her yer cehennem soğuğu...

Utangaç gecenin koynundayım, ay yok, sokak köpekleri, kediler,
Bir ben varım ortasında ömrümün bir de gece içimde.
Anlımda kızgın demirlerden çizgiler,
Saçlarımda zemheri, yeni bir mevsim gibi,
Şaşkınız!
Boşluktayım bu şehir kadar, sensiziz...
Ay doğmuyor pencereme, baştan sona sensizlik düşüyor,
Avuçlarımda yokluğun üşüyor,
Her yer cehennem soğuğu...

Ellerimde eskimiş takvim yaprakları,
Ve yazdıkların, sitemlerin, kızdıkların,
İçim taş duvar, nasılda kazınmışsın oysa bilsen,
Ne yağmur siliyor, ne yıkılıyor, sel dinlemez bir halde...
İçimin körlüğü, ellerinin boşluğu,
Ki bu yorgunluktur, eksikliktir, yarımlık değil hiçliktir
Sararmış yapraklara takılmış benliğimle,
Uçurumlarca düşüyorum, ellerin yok...
Ay yok bu gece,
Mevsim zemheri,
Her yer cehennem soğuğu...

Dilimde keskin yol ayrımları,
Bir yanım ölümüne sevda derken, bir yanım ölüme sevdalı.
Kendimsiz kaç bahar geçti, saymadım.
Ellerimde sararmış takvim yaprağı, tam gidişinin ertesi,
Gitmeseydin, gitmezdim...
Nerde bıraktığımı unutmazdım kendimi.
O mevsimsiz mevsimleri tanırdım, yağmurlar korkutmazdı,
Sarılırdım yine, sırılsıklam,
Anlatır, yeniden yazardın beni.
Yağmurlar penceremde,
Her yer cehennem soğuğu...

Ne kadar yabancıyım bu şehre, bu yağmura,
Mevsimlere, aylara
Hangi sokaktı, hangi cadde, hangi köşede kaybettim kendimi.
Ölmek üzereyim, çocukluğumdan kalma alışkanlıklarımda yok artık,
Gülmek, içime ağlamak susuzluğumu giderircesine...
Kalbim, göğsümdeki yosun bağlamış yalnızlığım,
Başka bir yol, başka bir mevsim arıyor,
Yakıyor zehmerilerin, yokluğunun buz yüzü,
Ölüm ne kadar yakışır bilmiyorum, yakama iliştirilmiş yağmurlarla.
Gözlerinde gördüğüm yıldızlar yok, ay vurmuyor pencereme.
Penceremde yağmur, yokluğun, yokluğum...
Her yer cehennem soğuğu...