Bak gökyüzüne, sanki bir şey uçuyor uzakta...
Tane tane git gide toplanıyor parça sürüsü...
Aynı anda karada koşuyor gösteriyor ufukta...
Gücünün birleştiği yerde bütün görüntüsünü...
Ne ki bu? Soruların zamanı değil, anlamaya çalış...
Bilsen-bilmesen fark etmez hazzın seviyesi ince...
Bir şekilde etkileşimde olman yeterli az daha yaklaş...
Aklını olsun yitirme can parçası mükemmeli görünce...
Ne kadar kibirliyiz, mükemmeli görmek istiyorduk...
Hiç sorduk mu, bunu görebilecek kadar geliştik mi?
Kendimizce algılarla her şeye bir isim koyar olduk...
Daha önce bilmediklerimizle hiç bu kadar çeliştik mi?
Anlamlar, anlamlandırdıklarımızla çelişti kişiliklerde...
Soruların cevabını alamayacağımız kadar çok sorduk...
Yok mu kimse kurtaracak yardım isterken çaresizce...
En iyisini arama yolundayken bencilliğimizi bulduk...
Kayıt Tarihi : 1.11.2023 03:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!