Her yara kabuk bağlamaz...

Her yara kabuk bağlamaz.
Neden bilir misin?

Çünkü bazı acıların tarifi mümkün değildir.
Öyle ağızdan çıktığı gibi kolayca bitmezlerde ondan.
İlk başlarda bitsin istersin belki.
Geçip gitsin bir an öncede kurtulayım dersin.
Ama bir tarafında hep kalsın ister de ondan...

Her yara kabuk bağlamaz.
Neden bilir misin?

Çünkü vazgeçtim dediğin anda bile, içinde bir yerde delice bir ümitle hep beklersin de ondan.
Öyle ki gecen gündüzüne karışır.
Ayıkken nefret edersin ama sarhoşken kadehlerin gene ona kalkar da ondan...

Her yara kabuk bağlamaz.
Neden bilir misin?

Anılar denizinde yolculuk ederken tek başına, bir ufak tebessümde boğulur gidersin de ondan.
Kursağına takılınca tek başına lokmaların, yutkunamazsın da ondan.
Buz kesince yatağın o tarafı, ısıtmaz hiçbir yorgan sen tarafını da ondan.
Saatlerce, günlerce, belki de yıllarca kahrolursun da dönmeyeceğini bilirsin de ondan...

Her yara kabuk bağlamaz.
Neden bilir misin?

Dolup boşalırken kadehler,
Yetim kalırken tüm şiirler,
Hep eksikken şarkılar,
Bir daha asla tam olamayacağını bilirsin de ondan...