Her Umut Bir Başlangıç İster

Can evine kar yağanın teni kefen soyunur.
Günlerce süren ölümünün ardından,
Bir amaca tutunarak dirilmektir başlangıç.
Bugün yanındayım diyenler yarın yanında olmayabiliyor,
Sen senin yanında olacaksın her bir başlangıcınla.
Düştüğün yerden tekrar ayağa kalkmak zordur elbet.
Önce emekleyecek, sonra düşe kalka yol alacaksın;
Biraz ilkbahar, biraz kış yaşayacaksın.
Ne büyük hasrettir bilirim, içine tekrar yaz gelsin isteği.
Güneş doğmasaydı gündüz için, yirmi dört saat sürerdi gece.
İşte o güneş! Başlangıcı olana doğan güneş.
Saatini kurdurup, uykuna sabahı gözleten güneş.
Yorgunluğuna verip güneşe geç kalma canım;
İçinde sevdası olmayan her başlangıç ham kalır.
Ah o başlangıçlarım! mutlu sonla biten başlangıçlarım.
İyi ki varlar, yaralarıma merhem olan başlangıçlarım...
Ölene kadar yara alır insan hayattan...
Aşkın kurşunu sırtımdan girip göğsümden çıkınca,
Diğer yaralarım yanında hiçbir şey kaldı...
Can evime kar yağıyor üşüyorum, üşüyorum.
Ey başlangıcımın güneşi beni yaza götür...