ey boynundan bir sızlanma kopardığım
uyut beni
sarkacı dünyanın iki yakası arasında gidip gelen
gösterişli bir saat eşliğinde
kimi zaman anlaya biliyorum
kimileri zamanı anlaya biliyor
ve bu hiç acıtmıyor kalbimi
kimi zaman yüzümü
kırgın bir toprak kokusuyla yıkadığım da oluyor
o zaman
yüzümde kısa çizgilerle dönüyor eşya
uçsun gitsin o vakit kuş kalemleri
uçsun gitsin yeryüzünü yaryüzüyle sabitleyip
kıvandırsın bizi evin şarkısıyla
kıvandırsın bizi kalbimiz
içine katlı bir urba edasıyla
her uçurum
boynunun dudaklarıma olan uzaklığı kadardır şimdi
ey ısırganlığımı kanla kirleten dünya
uyut beni
sihirsiz bir tonlamayla çağıldayan
göğsünün ırmağında..
m.M..
Münzevî MuhayyelâtKayıt Tarihi : 21.9.2011 12:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!