Her gördüğün kimseye sakın inanma,
Her sırtını sıvazlayanı dost sanma.
Yüzüne bakarak insanlara kanma,
Her sırtını sıvazlayanı dost sanma.
Bir çok insan ahlaktan nasip almamış,
Bir çoğu insan ama adam olmamış.
Bu devirde insana güven kalmamış,
Her sırtını sıvazlayanı dost sanma.
Eskiler ölünce dostluğu götürmüş,
Dostluğu dünyada bu devir bitirmiş.
Unutma o dostluk eskilerde imiş,
Her sırtını sıvazlayanı dost sanma.
Dost olmayan kişiler dost sanılıyor,
Dost dediğiniz insanlar yanılıyor.
Dostluk nostalji olarak anılıyor,
Her sırtını sıvazlayanı dost sanma.
Yusuf söyleyin dostluğa kim uyacak?
Böyle günlerde dostları kim sayacak?
Belki seni sırtından bıçaklayacak,
Her sırtını sıvazlayanı dost sanma.
Kayıt Tarihi : 22.10.2024 10:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!